طب سوزنی چیست؟

طب سوزنی دانشی است که در میان مردم چین قدمتی چهار هزار ساله دارد. این روش که اکنون در میان دیگر ملت‌ها و حتی در کشورهای صنعتی پیشرفته نیز جای خود را باز کرده، بر اساس نوعی اعتقاد سنتی به وجود آمده است.

بر اساس این عقیده، هر پدیده‌ای در نتیجه تضاد بین دو ماده یا دو نیروی مخالف یکدیگر صورت می‌گیرد. در بدن انسان نیز این دو نیرو به شکل دو انرژی جاری به نام‌های یانگ و یین هستند. «یانگ» جریان یا انرژی مذکر، روشنی‌بخش، محکم و سازنده است، اما «یین» انرژی مونث، نرم و تاریک است. سلامت انسان نیز به تعادل بین این دو نیرو یا جریان بستگی دارد.

چینی‌ها همچنین معتقد بودند (و هستند) که درد هر یک از اعضای داخلی بدن در نقطه معینی از پوست (سطح خارجی بدن) احساس می‌شود. آنها ۳۶۵ نقطه اصلی و چند نقطه فرعی از سطح پوست را مرتبط با دردها و بیماری های گوناگون می‌دانستند و با سوزن زدن به این نقاط سعی می‌کردند که تعادل مختل شده بین یانگ و یین را دوباره برقرار کنند.

برای اجرای طب سوزنی، ۹ نوع سوزن مختلف، به نازکی تار مو وجود دارد. بعد از فرو بردن سوزن در نقطه مورد نظر، گاهی آن را به آرامی می چرخانند، گرم می‌کنند یا با جریان الکتریکی بسیار ضعیفی آن نقطه را تحریک می‌کنند.

تعبیر پزشکی نوین از طب سوزنی

رشته‌های عصبی به گونه ای در سراسر پوست گسترده شده‌اند که تحریک هر کدام از آنها روی یکی از اعضا اثر مستقیم می‌گذارد. عمل سوزن زدن، سبب تحریک عصبی این مناطق، ارسال پیام های خاصی به مغز، ترشح هورمون های ویژه، بهبود سوخت و ساز بدن و بلاخره تحریک رگ‌های خونی مجاور و تسریع جریان خون در آن منطقه می‌شود. مجموعه این تحریکات اگر با مهارت انجام شود، می‌تواند درمان و تسکین برخی دردها را فراهم کند.

به کمک طب سوزنی بیماری‌هایی مانند میگرن، التهاب مفصلی و برخی بیماری‌های پوستی درمان می‌شوند. در چین، جراحی های مهمی، بدون هیچ داروی مسکنی و فقط با کمک طب سوزنی انجام گرفته است.