تفاوت بین بلوتوث و وای فای چیست؟

اگر شما گوشی هوشمند، لپ‌تاپ، تبلت یا دستگاهی مشابه دارید، احتمالاً به بلوتوث و قابلیت بی‌سیم Wi-Fi مجهز است. 

اما دقیقاً بلوتوث و وای فای چیست و چه تفاوتی با هم دارند؟

بلوتوث، که در اواخر دهه ۱۹۹۰ توسعه یافت، فناوری طراحی شده برای برقراری ارتباط بی سیم با برد کوتاه بین دستگاه های الکترونیکی، مانند بین لپ تاپ و تلفن هوشمند یا بین رایانه و تلویزیون است. 

بلوتوث با استفاده از فرکانس های رادیویی به جای طیف مادون قرمز که در کنترل های از راه دور سنتی استفاده می‌شود، کار می‌کند. 

در نتیجه، بلوتوث نه تنها نیاز به اتصال سیمی ندارد، بلکه بین دستگاه ها ارتباط برقرار می‌کند.

وای فای نیز شبیه بلوتوث است که از امواج رادیویی برای انتقال داده با سرعت بالا در فواصل کوتاه و بدون نیاز به اتصال سیمی استفاده می‌کند. Wi-Fi با تقسیم یک سیگنال به قطعات و انتقال آن قطعات از طریق فرکانس های رادیویی متعدد کار میکند. این تکنیک، سیگنال را قادر می‌سازد با توان کمتری در هر فرکانس منتقل شود و همچنین به چندین دستگاه اجازه می‌دهد از فرستنده Wi-Fi یکسانی استفاده کنند. Wi-Fi که در ابتدا در دهه ۱۹۹۰ توسعه یافت، چندین فرآیند استانداردسازی را پشت سر گذاشت که توسط مؤسسه مهندسین برق و الکترونیک (IEEE) تأیید شد تا پهنای باند بیشتری در انتقال داده ها فراهم شود.

اگرچه بلوتوث و وای فای، هر دو از نوع ارتباط بی سیم هستند، اما از نظر هدف، قابلیت ها و سایر عوامل متفاوت‌اند. بلوتوث امکان انتقال داده های کوتاه برد بین دستگاه ها را فراهم می‌کند. به عنوان مثال، معمولاً در هدست های تلفن همراه استفاده می‌شود و امکان استفاده از تلفن هندزفری را فراهم می‌کند. 

از سوی دیگر، Wi-Fi به دستگاه ها اجازه می‌دهد تا به اینترنت متصل شوند. بلوتوث تعداد دستگاه‌هایی را که می‌توانند در هر زمان متصل شوند محدود می‌کند، در حالی که Wi-Fi برای دستگاه‌های بیشتر و کاربران بیشتری باز است. 

علاوه بر این، بلوتوث، به دلیل اینکه به یک آداپتور در هر دستگاه متصل نیاز دارد، استفاده از آن ساده‌تر است و به انرژی کمتری نسبت به وای‌فای نیاز دارد، اگرچه در Wi-Fi اندازه برد و سرعت انتقال داده، از قابلیت های بلوتوث فراتر می‌رود.