نوزادان چگونه جهان را میبینند؟
قدرت بینایی نوزادان از زمان تولد تا یک سالگی
وقتی یک نوزاد متولد میشود، هیچ کس انتظار ندارد که مانند یک بزرگسال شروع به راه رفتن و صحبت کند، زیرا بسیاری از چیزها در بدن آنها هنوز باید شکل بگیرند. اما ما به ندرت به این فکر میکنیم که چگونه این موضوع در بینایی نوزادان نیز موثر است.
در این مقاله میخوانید که بینایی نوزادان چقدر با یک فرد بزرگسال متفاوت است.
روزهای اول پس از تولد
در روزهای اول پس از تولد، نوزادان دنیا را سیاه و سفید می بینند. آنها می توانند تفاوت روشنی و تاریکی و ساکن یا متحرک بودن اشیا را تشخیص دهند. در عرض چند هفته، نوزادان میتوانند تا حدودی نواحی تاریک و روشن روبروی خود را ببینند.
۱-۲ ماه
دید آنها هنوز واضح نیست و حداکثر فاصله ای که می توانند چیزی را در آن ببینند حدود سی سانتی متر است. نوزاد نمی تواند چیز زیادی فراتر از این فاصله ببیند. آنها در چند هفتگی فقط می توانند رنگ های قرمز، نارنجی، زرد و سبز را ببینند.
۳-۴ ماه
در این زمان دید کودک بهتر و واضح تر می شود. آنها میتوانند تقریباً همه رنگ ها را ببینند و رنگ های خاصی را ترجیح دهند. کودک می تواند بدون چرخاندن سر خود توجه خود را از یک شی به شیء دیگر تغییر دهد. چشم های آنها باهم هماهنگ تر میشوند. کودک میتواند تا فاصله یک متری ببیند.
۵-۶ ماه
در سن ۵ ماهگی، بینایی واضح تر می شود. کودک می بیند که چیزی از آن چقدر دور یا چقدر نزدیک است. آنها می توانند اجسام متحرک یا حیوانات را با چشمان خود دنبال کنند. آنها همچنین هماهنگی دست و چشم بهتری دارند و می توانند به سرعت چیزی را در میدان دید خود بگیرند.
۷-۹ ماه
در این زمان، کودک به اندازه کافی دید واضح دارد که بتواند چیزهایی را در انتهای دیگر اتاق ببیند. ممکن است کودک اسباب بازی هایی با قطعات متحرک و تصاویر روشن در کتاب ها را دوست داشته باشد.
۱۰-۱۲ ماه
در این سن بینایی نوزادان، بسیار نزدیک به بینایی بزرگسالان است، و زمانی که نوزاد یک ساله میشود، دنیا را به خوبی والدین خود می بینند.
منبع ترجمه شده از سایت ۵minutecrafts.site
ممنونم عالی بود و تصاویر خلاقیت تحسین برانگیزی داشتند….سپاس
خیلی ممنون