حیات در سیاره های دیگر

این سوال همواره ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است. اما اگر پاسخ مثبت باشد،چطور میتوان با موجودات زنده فرازمینی ارتباط برقرار کرد؟
از آنجا که مواد شیمیایی ارگانیک همه جا پراکنده هستند،این احتمال وجود دارد که در چنین جهان بزرگی سیارات دیگری مانند زمین وجود داشته باشند و امکان حیات در آنها فراهم باشد. اما هیچ کس نمی داند که چه چیزی سبب آغاز حیات روی کره زمین شده است.
مشخصات هیچ سیاره دیگری از منظومه شمسی مانند زمین نیست. البته به تازگی سیاره هایی شناسایی شده‌اند که دور ستاره های دیگر می گردند اما این سیاره ها آنقدر از ما دورند که نمی‌توانیم هیچ اطلاعاتی از آنها به دست آوریم.
در سال ۱۹۹۶ ناسا آثاری را روی صخره‌های سیاره مریخ مشاهده کرد که احتمال داشت فسیل موجودات میکروسکوپی و زنده باشند. اطلاعات دیگر نیز تایید کرده‌اند که سیاره مریخ در گذشته گرم تر و مرطوب تر از امروز بوده است. در واقع،مریخ تنها سیاره ای است که دانشمندان احتمال می دهند بتوانند آثار حیات را بر آن بیابند. به همین دلیل،فضاپیمایی هایی که قرار است در آینده به مریخ بروند به گونه‌ای طراحی شده‌اند که می‌توانند سطح مریخ را سوراخ کند و در لایه های پایین تر از سطح آن به جستجوی آثار حیات میکروسکوپی بپردازند. اما اگر به راستی ثابت شود که آثار کشف شده در صخره های مریخی،به نوعی از حیات مربوط اند،احتمالاً باید بپذیریم که جهان پر از حیات است.

یکی دیگر از شباهتی که تصور وجود حیات در سیاره های دیگر را تقویت کرده است،سیگنال‌هایی رادیویی است که رادیو تلسکوپ ها از ۱۹۶۰ به بعد از فضا دریافت کرده‌اند. این سیگنال ها آهنگ مشخصی یا به عبارتی الگوی صوتی خاصی دارند،اما ضرباهنگ آنها مثل سیگنال های مربوط به ستاره های تپنده،منظم نیست. البته هیچ مدرک مستندی در دست نیست که برای اثبات این فرضیه (حیات در فضا) و ارتباط آن با پیامهای رادیویی فضا به کار آید اما هیجان انگیز ترین موضوعی که به فرضیه وجود حیات در فضا دامن زده است مشاهده و گزارش بشقاب پرنده هاست.