ونگوگ که بود؟

وَنگوگ که بود؟

وَنسان وَن گوگ یا وینسنت ویلم فان خوخ نام کامل این نقاش هلندی است، او متولد ۳۰ مارس سال ۱۸۵۳ می باشد.

ونگوگ یکی از مشهورترین چهره ها در هنر غرب است، او در ده سال فعالیت هنری خود ۲۱۰۰ اثر خلق کرد.
نوع قلم زدن این هنرمند به یک مَکتب در هنر تبدیل شده است.
این هنرمند مشهور از همان دوران کودکی علاقه ی زیادی به طراحی نشان می داد. او بزرگترین فرزند خانواده بود و نام خود را از پدربزرگش به ارث بُرده بود.

پدر او مسئول یکی از مهم ترین کلیساهای هلند بود که آن ها یک منزل مستقل با امکانات در اختیار این خانواده قرار داده بودند.

وینسنت زمانی که در مدرسه متوسطه واقع در شهر تیلبورخ تحصیل می کرد شاگرد یکی از هنرمندان مشهور و صاحب سَبک آن دوران، هیزمانس بود.

پس از آن دوران عموی او برایش یک موقعیت شغلی به عنوان تاجر آثار هنری، دست و پا کرد.

این دوره از زندگی ونگوگ دوره ی شاد و پُر درآمدی به حساب می آمد اما در همان روزها بود که یک شکست عشقی را نیز تجربه کرد.

پس از آن کَمی گوشه گیر و غمگین شد و به سمت مسائل مذهبی رفت.

بعد از آن کم کم در شغل خود با شکست مواجه شد و آن را از دست داد و به عنوان یک معلم ذخیره در شهر رامسگیت مشغول شد که از آن کار نیز درآمدی به دست نیاورد به همین دلیل ناامید تر از همیشه پیس پدر و مادرش برگشت و در کتابخانه ای مشغول به کار شد.

ونگوگ به شغلش علاقه ای نداشت و بیشترین وقت خود را صرف ترجمه کتاب های مقدس می کرد، در همین حین بیشتر از پیش به مذهب روی آورد و به گفته‌ی یکی از دوستانش حتی از خوردن گوشت نیز اجتناب می کرد.

خانواده او از عقاید مذهبی اش حمایت می کردند بنابراین او تصمیم گرفت خود را برای شرکت در رشته الهیات آماده کند اما در آزمون ورودی موفق نبود.

در سال ۱۸۷۹ بود که به عنوان یک مبلغ دینی در یک روستا انتخاب شد و در آنجا بود که ونگوگ خانه ی نسبتا راحت خود را به فقرا بخشید و در آن روستا در یک کلبه ی کوچک زندگی می کرد. اما پس از مدتی ونگوگ مجددا پیش خانواده خود بازگشت در این زمان بود که خانواده اش معتقد بودند که او باید به آسایشگاه روانی برود.

او دوباره به خانه خود در روستا برگشت و به پیشنهاد برادرش به طراحی روی آورد، سوژه ی طراحی های او اغلب همسایه ها و اطرافیانش بودند. او شاگردانی برای تعلیم آبرنگ نیز داشت.
بسیاری از نقاشی های منظره وَنگوگ در سال ۱۸۸۵ خلق شده است، زمانی که وَنگوگ در نینه اقامت داشت حدود ۲۰۰ نقاشی رنگ روغن خلق کرد.

در آن دوران ونگوگ با برادرش مکاتباتی داشت که برادرش را در جریان رَوند طراحی خود قرار می داد.
سیب زمینی خواران که مشهورترین اثر اوست در این دوران خلق شد، اما نقاشی هایش به راحتی به فروش نمی رفتند.

ونگوگ در فقر و تنگدستی زندگی می کرد و در یکی از نامه هایی که به برادرش فرستاد عنوان کرده بود که ماه گذشته تنها ۶ وعده غذای گرم خورده است و دندان هایش شُل و دردناک شده اند.

او به دلیل بیماری سفلیس در بیمارستان بستری شد.
ونگوگ در سال ۱۸۸۶ به پاریس رفت و در آپارتمانی همراه با برادرش شروع به زندگی کرد.

مصرف سیگار و الکل زندگی سلامتی ونگوگ را تحت تأثیر قرار داده بود.

ونگوگ با یکی از دوستان خود پل گوگن مدتی را هم خانه یودند و معاشرت داشتند اما پس از مدتی باهم به مشکل برمیخورند و مشاجره می کنند در همان زمان است که ونگوگ یکی از گوش های خود را می بُرد و در هشتم مِی سال ۱۸۸۹ وَنگوگ به بیمارستان روانی منتقل می شود.
وَنگوگ در آنجا شب پرستاره را خلق کرد.

مدتی بعد وَنگوگ آسایشگاه را ترک گفت و برای ادامه درمان پیش پزشک معالج خود رفت.
متأسفانه در ۲۷ جولای ۱۸۹۰ با شلیک تپانچه به قفسه سینه ی خود به زندگی اش پایان داد.

وَنگوگ در طول زندگی اش هنرمندی فقیر، ناموفق همراه با مشکلات فراوان بود اما مدت کمی پس از مرگش تبدیل به یک اسطوره‌ی از یاد نرفتنی شد، آثار این هنرمند در موزه ای به نام خودش در آمستردام نگهداری می شود.