اصفهان نصف جهان…
اصفهان یکی از شهر های تاریخی ایران و سومین شهر بزرگ و پرجمعیت بعد از تهران و مشهد می باشد،همچنین اصفهان یکصدوشصت و پنجمین شهر پر جمعیت جهان و نهمین شهر پرجمعیت باختر آسیا نیز به شمار می آید.
در ادامه با چندی از صنایع دستی این شهر آشنا میشویم.
مینا کاری:
هنری اصیل که با سابقه ای طولانی از هنرهای زیبا و صنایع دستی این شهر به حساب می آید.
مینا کاری را روی فلزاتی مانند مس، طلا و نقره انجام می‌دهند.
قدم اول برای ساخت ظروف مینا کاری شده، تولید ظرف است که معمولا مسگران ماهر به روش های خم کاری و چکش کاری انواع ظروف را مانند بشقاب، کاسه، گلدان و … ساخته و سپس با استفاده از اسید سولفوریک رقیق آنرا آماده‌ی لعاب کاری می کنند.
مرحله بعد لعاب کاری است که باید رنگ لعاب آماده شده حدود سه یا چهار بار به ظرف پاشیده شود و بعد از هر بار پاشش رنگ ظرف در کوره قرار بگیرد و با دمای ۷۵۰ تا ۸۰۰ درجه سانتیگراد پخته شود.
در آخرین مرحله استاد مینا کاری ظروف لعاب شده را با رنگهای مخصوص مینا کاری و قلمو نقاشی میکند و طرح های مختلفی روی ظرف پدید می آورد.
بعد از اتمام نقاشی ظرف را در کوره قرار میدهد تا در درجه ۶۰۰ سانتی گراد رنگ هم پخته شود و کار به اتمام برسد.
منبت کاری:
منبت کاری یعنی کنده کاری روی چوب که سابقه ای طولانی دارد و در هر گوشه و کنار ایران هنرمندانی بدان مشغولند اما متاسفانه با گذر زمان استفاده از نقش های اصلی که شامل طرحهای اسلیمی و ختایی می باشد رو به فراموشی می رود و طرح های خارجی جایگزین آن میشود.
در نوعی از از این هنر به جای کنده کاری کردنِ زمینه چوب و برجسته سازی نقش روی آن،چوبهای مختلف را با رنگهای گوناگون کنار یکدیگر قرار می‌دهند که این کار به هنر موزائیک نیر شباهت زیادی دارد. در این گونه از چوبهای شمشاد برای رنگ زرد و عناب برای رنگ قرمز استفاده می کنند.
برای زمینه کار بیشتر از چوب های گردو و ریشه درختان که داری نقش های زیبا هستند استفاده می کنند برای منبت کاری چوب باید سالم و محکم باشد.
قالیبافی:
یکی از صنایع دستی شهر اصفهان قالی بافی است.در زمان صفویه اصفهان یکی از مراکز عمده قالیبافی بوده و تعداد زیادی کارگاه داشته که در آن قالی های زر بفت می بافتند.
پس از گذشت فتنه افغان که اصفهان هنرمندان و صنعتگران زیادی را از دست داده بود؛ در زمان قاجاریه قالی بافی اصفهان رونق دوباره ای گرفت.
رنگهای انتخاب شده در قالی اصفهان بسیار محدود است. گره قالی ها فارسی بوده و جفتی آن نیز کم نیست.
رنگهای طبیعی کمتر از رنگهای شیمیایی استفاده میشود.
در قالی های خوب از رنگهای شیمیایی دندانه ای استفاده می کنند.
در روستاهای اطراف شهر اصفهان نیز دارهای قالی وجود دارد و قالی و قالیچه هایی با طرح شاه عباسی بافته میشود.
مطلب خوبی بود اما چند نکته…..اگر قصدتون معرفی صنایع دستی اصفهان هست انتخاباتون دقیق نیست چون اصلا در حال حاضر اصفهان شهر مهمی برای تولید قالی و فرش نیست و شهرهایی مثل کاشان و مهشد و تبریز و قم به مراتب جدی تر کار فرش بافی می کنند….در زمینه منبت به نکته خیلی درستی در متن اشاره کردید که هنرمندها از تصاویر خارجی و نقوش غیر ایرانی استفاده میکنند اما خب ما فراوون تصاویر و نقوش ایرانی داریم چرا خودتون پس تصویر منبت کار خارجی با نمونه کار غیر ایرانی رو گذاشتید؟ و نکته مهمتر……در اصفهان هنر های سنتی مثل خاتم کاری و قلمزنی به مراتب در جایگاه بالاتری قرار میگیره و ای کاش به اون موارد هم اشاره می فرمودید……به نظرم این ایده که معرفی آثار دستی و سنتی شهرهای مختلف هست رو ادامه بدید با دقت و توجه بالاتر….سپاس
ممنون از نظرتپن، درمورد قالیبافی خب من این مطلب رو از سایت های دیگه اقتباس کردم و از قالیبافی هم بعنوان صنایع دستی اصفهان نامبرده شده بود. اطلاعات خود من در این باره اونقدر نیست که بتونم بهش استناد کنم و طبق اون مطلب تهیه کنم
پس مجبورم از نت و سایت های دیگه کمک بگیرم و این مطلب هم خب در سایت دیگه ای قرار گرفته بود که من اقتباسش کردم همین
درمورد تصویر منبت کاری من متوجه نشدم که خارجیه به خاطر همین گذاشتم
بله قابل درکه که سایت های مختلف گاها اشتباه میکنند اما مطمئنم شما با پشتکار و علاقه ای که دارید حتما می تونید مطلبی خیلی قوی تر و جامع تر از نمونه هایی که در سایت های دیگه هست تهیه بفرمایید
خیلی ممنون از نظرتون
در مطالب بعدی بیشتر تلاش میکنم🌺