دوستداشتن فرزند کافی نیست
دوستداشتن فرزند کافی نیست
مسلما تمام والدین فرزندشان را دوست دارند. اما این دوستداشتن کافی است؟
اینکه ما فرزندمان را دوستبداریم و هر رفتاری که میخواهیم با او داشته باشیم؟
این روش اصلا صحیح نیست.
دوستداشتن فرزند بههیچعنوان کافی نیست. من میتوانم فرزندم را دوستداشته باشم و در کنارش بهاو احترام بگذارم. این یعنی دوستداشتن. نه اینکه فقط بهاو علاقه داشته باشیم، اما همیشه در مقابلش بیاحترامی کنیم.
همانطور که فرزندتان باید بهشما احترام بگذارد، شما هم باید به او احترام بگذارید. این یک حقوق متقابل است.
نکاتی در اینباره عرض میکنم، امیدوارم مفید باشد.
غرورشرا نشکنید
– همهی انسانها غرور دارند. منظور تکبر و غرور بیش از حد نیست. احساسی است که باعث عزتنفس میشود.
شما هیچزمان نباید غرور فرزندتان را بشکنید. مثلا نباید جلوی دوستانش بابت موضوعی او را سرزنش کنید.
بهاو احترام بگذارید
– در تمام مواقعی با فرزندتان برخورد میکنید، این را مدنظر داشته باشید که باید بهاو احترام بگذارید. همیشه با کلمات محترمانه صحبت کنید، اینطور او هم متوجه میشود که باید بهشما احترام بگذارد. اما اگر هرطور میخواهید با او صحبت کنید، فرزندتان هم دیگر احترامی بهشما نمیگذارد.
حدودی تعیین کنید
– حد و مرز بین شما و فرزندتان باید رعایت شود. نباید طوری برخورد کنید که او از شما متنفر شود و هرطور میخواهد رفتار کند. مرزها در تمام شرایط باید پابرجا باشند، حتی زمانی که بسیار خشمگین هستید.
کاری کنید اعتماد بهنفس بالایی پیدا کند
– فرزند شما اگر بهخودش اطمینان نداشته باشد، هیچوقت درکارهایش موفق نمیشود. این اطمینان را فقط شما میتوانید شکل دهید. فرزندتان را برای کارهایش تشویق کنید و بهاو انرژی دهید. طوری رفتار کنید که اعتماد بهنفس بالایی پیدا کند.
برایش وقت بگذارید
– کسی که فرزندش را دوستدارد، برایش ارزش قائل است. فرزند شما جزء افراد مهمزندگیتان است. باید برای او وقت بگذارید. برای صحبت کردن، تفریح کردن و . . .
به او محبت کنید
– بهفرزندتان در جایگاه یک دوست محبت کنید. نگذارید تشنهی مهر دیگران شود. او را در آغوش بگیرید، پیشانیاش را ببوسید. کاری کنید باشما راحت باشد، دقیقا مثل یک دوست.
ممنون خیلی خوب بود
سپاس